រមៀត (គួរសំដៅ Curcumin)

នៅសហរដ្ឋអាមេរិក រមៀតគឺត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងល្អជាស្លឹកហឹរ។ វាជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃម្សៅគ្រឿងមាស (curry powder)។ នៅប្រទេសឥណ្ឌា និងតំបន់ផ្សេងៗនៅអាស៊ី រមៀតត្រូវបានប្រើសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺសុខភាពជាច្រើន។ មានជំនឿថាវាមានគុណសម្បត្តិប្រឆាំងការរលាក (anti-inflammatory), ប្រឆាំងអុកស៊ីត (antioxidant), ហើយប្រហែលជាមានសម្បទានប្រឆាំងមហារីកផងដែរ។

ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សប្រើរមៀត?

Curcumin ដែលជាសារធាតុមួយក្នុងរមៀត អាចជួយកាត់បន្ថយការរលាកបាន។ ការសិក្សាជាច្រើនបង្ហាញថាវាអាចបន្ថយរោគសញ្ញានៃជំងឺអាស្តឺរ៉ូអាថ្រីត (osteoarthritis) និងរ៉ូម៉ាតូអាថ្រីត (rheumatoid arthritis) ដូចជាការឈឺ និងការរលាក។ សារធាតុផ្សេងៗក្នុងរមៀតក៏អាចមានលក្ខណៈព្យាបាលបានផងដែរ។

ក្នុងការធ្វើតេស្តក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ (lab tests) curcumin បង្ហាញថាអាចឆ្អាក់ការលូតលាស់នៃមហារីកប្រភេទខ្លះៗ។ ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា រមៀតដែលមាន curcumin អាចធ្វើឲ្យមហារីកកោឡូរ៉ែគតែល (colorectal cancer) ដែលមិនត្រូវបានព្យាបាលដោយវិធីផ្សេងទៀតមានស្ថេរភាពបានក្នុងករណីខ្លះ។ ប៉ុន្តែត្រូវការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត។

ការសិក្សាចាប់ផ្តើមផ្សេងទៀតបង្ហាញថា curcumin ឬរមៀតអាចការពារជំងឺប្រភេទ colitis, ជំងឺផ្អែមជើងពោះ (stomach ulcers), និងជំងឺស្ត្រិចខ្ពស់ (high cholesterol) បាន។ ដោយផ្អែកលើការសិក្សា រមៀត និង curcumin ក៏អាចជួយព្យាបាលជំងឺពោះរអាក់រអួល, ទឹកនោមផ្អែម (diabetes), ជំងឺឃ្លានចិត្ត (depression), HIV, uveitis និងរោគឆ្លងវីរុសផ្សេងៗ។

ប៉ុន្តែវាសំខាន់ក្នុងការយល់ថា ការសិក្សាច្រើនទាំងនេះបានធ្វើក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ ប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកស្រាវជ្រាវមិនទាន់ធ្វើការសិក្សាសំខាន់ៗលើគុណសម្បត្តិរបស់រមៀត និង curcumin នៅលើមនុស្សពិតប្រាកដទេ។ ដូច្នេះ វានៅឆាប់រហ័សពេកក្នុងការនិយាយពីអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពរបស់រមៀត។

តើត្រូវបរិភោគរមៀតប៉ុន្មាន?

រមៀតគឺជាការព្យាបាលមិនទាន់បញ្ជាក់ទេ ទោះបីជាវាមានការប្រើប្រាស់បុរាណរយៈពេលយូរហើយ និងមានការស្រាវជ្រាវបឋមដែលទាក់ទាញខ្លាំង។ មិនមានមាត្រដ្ឋានទំហំវាស់ណាមួយទេ។ សូមពិគ្រោះយោបល់ជាមួយអ្នកផ្តល់សេវាសុខាភិបាលរបស់អ្នក។

តើអាចទទួលបានរមៀតពីម្ហូបធម្មជាតិទេ?

រមៀត ជាគ្រឿងហឹរមួយ ដែលជាធាតុគ្រឿងក្នុងម្ហូបឥណ្ឌា។ គ្រឿងហឹរនេះ និងថ្នាំបន្ថែមទាំងឡាយ ផលិតចេញពីដើមដីក្រោមផ្លែរមៀត (rhizomes) ។

តើមានហានិភ័យអ្វីខ្លះពីការប្រើរមៀត?

ប៉ះពាល់ប៉ះពាល់ផ្នែកចំហៀង៖ រមៀតត្រូវបានគេចាត់ទុកថាសុវត្ថិភាពនៅសំខាន់ៗ ប៉ុន្តែវាអាចបណ្តាលឲ្យមានរោគច្រអូប និងឈឺពោះ (nausea and diarrhea) ជាពិសេសនៅក្នុងការប្រើប្រាស់ច្រើន ឬប្រើរយៈពេលវែង។ វាក៏អាចបង្កការប៉ះពាល់ដល់ពោះ (ulcers) នៅបរិមាណខ្ពស់ផងដែរ។ ជាថ្នាំលាបនៅលើស្បែក វាអាចបណ្តាលឲ្យមានការរលាកស្បែក។ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំងពេលអ្នកដែលមានគ្រោះថ្នាក់ពីឥដ្ឋថ្លើម (gallstones) ប្រើរមៀត ហើយត្រូវពិគ្រោះគ្រូពេទ្យជាមុន។

ហានិភ័យ៖ ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះមិនគួរប្រើថ្នាំបន្ថែមរមៀតទេ។ សូមពិគ្រោះអ្នកវេជ្ជបណ្ឌិតមុនប្រើថ្នាំបន្ថែមរមៀតជាទៀងទាត់ ប្រសិនបើអ្នកមានជម្ងឺផ្សេងៗ រួមទាំងជំងឺថ្លើម, ជំងឺថ្លើមទឹកនោម, ជំងឺឈាមចាញ់, ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬបញ្ហារបស់ប្រព័ន្ធភាពសំឡី។ ពីព្រោះរមៀតអាចបង្កឲ្យឈាមស្តើង កុំប្រើវាយ៉ាងហោចណាស់ពីរថ្ងៃមុនការវះកាត់ណាមួយ។

ការបញ្ចូលគ្នា៖ ប្រសិនបើអ្នកប្រើថ្នាំជាទៀងទាត់ សូមពិគ្រោះគ្រូពេទ្យមុនចាប់ផ្តើមប្រើថ្នាំបន្ថែមរមៀត ព្រោះវាអាចមានអន្តរកម្មជាមួយថ្នាំដូចជា aspirin, NSAID, statins, ថ្នាំរោគទឹកនោមផ្អែម, ថ្នាំសម្ពាធឈាម និងថ្នាំបំបាត់ឈាម។ វាអាចមានអន្តរកម្មជាមួយថ្នាំបន្ថែមផ្សេងទៀតដែលបន្ថយការរឹតសម្ពាធឈាម ដូចជា ginkgo, ginseng និងខ្ទឹមសផងដែរ។

ដោយសារការខ្វះនូវភស្តុតាងអំពីសុវត្ថិភាព រួមទាំងកុមារ និងស្រ្តីដែលកំពុងផ្តល់ទឹកដោះគត់គួរតែប្រើថ្នាំបន្ថែមរមៀតតែបើមានការណែនាំពីគ្រូពេទ្យប៉ុណ្ណោះ។